Karanlık yüzeyleri süslemeden,
Hayal Meyal serisini sonlandırıyorum.
Köklerini kurutmak üzere.
Köklerini kurutmak üzere.
Lüzumsuzluğun getirdiği ufak bir öfke tufanıyla,
Taşkınlıklarından sıyrılıyorum.
Kanıma,
Damarlarımdan çekiliyormuş hissini veriyor oluşuna,
Anlamsızlığımı kusmak istiyorum.
Defalar ve defalarcanın ötesinde,
Kapsülden arındığımız,
Kapsülden arındığımız,
Binbir gecenin ertesine taşıdığımız hislerden de arınarak,
Tekrar tekrar.
Bu hissi çok hoş bir tebessümle ayrıştırarak sürüyorum.
Onca zaman iyimserliklerimizi bırakmadan,
"karakteristik seslerimizle" yankılandık.
En çok vakitlerden, en aza indirgeyene dek.
Buna dayanarak; bu serüveni bir teşekkür kadar,
Dahası iyi kal kadar iyimser bitirmeyi görev ediniyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder