Kulaklarımı
dünyaya tıkayıp müziğe bıraktığımda,
incelikli
duyularıma nefes aldırabiliyorum.
Çıkamadığım
yollarda kaybolduğumda,
dingin
şarkılarıma sığınıyorum.
Harfleri
kelimelerle birleştirip sözcüklere dönüştürdüğümde, kendi kalemimle harmanlayıp
karıştırmayı seviyorum.
Her
uykudan uyandığımda,
tahliye
edilmiş ruhum bedenimle yeniden kavuştuğunda, senkronize olabiliyorum.
Simülasyonu
canlı kılabilmek adına dokunduğum bedenler; her seferinde farklı hislerle
düşünceler katarken benliğime, hepsini görüyor ve kabul ediyorum.
Vermiş
olduklarımdan sakınarak, koruyarak...
Benim
devrimin kapanışını değil evirilişini izliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder