10 Haziran 2022 Cuma

yazı/yorum

Kulaklarımı dünyaya tıkayıp müziğe bıraktığımda,

incelikli duyularıma nefes aldırabiliyorum. 

Çıkamadığım yollarda kaybolduğumda, 

dingin şarkılarıma sığınıyorum. 

Harfleri kelimelerle birleştirip sözcüklere dönüştürdüğümde, kendi kalemimle harmanlayıp karıştırmayı seviyorum. 

Her uykudan uyandığımda,

tahliye edilmiş ruhum bedenimle yeniden kavuştuğunda, senkronize olabiliyorum. 

Simülasyonu canlı kılabilmek adına dokunduğum bedenler; her seferinde farklı hislerle düşünceler katarken benliğime, hepsini görüyor ve kabul ediyorum. 

Vermiş olduklarımdan sakınarak, koruyarak... 

Benim devrimin kapanışını değil evirilişini izliyorum. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

KESİK

Yalnızca sözsüz müziklere sığındığım evreyi bıraktım. Bugün rastgele gelen şarkıları selamlıyorum.  Hayatıma uyarlıyor, mesajlar çıkarıyorum...