G Ö L G E

Evim hissiyatını doldurabilmek zorlaşıyor. Tenim kabul etmiyor kimseyi, bir sesi duymayı reddediş kadar, sinyaller yayılıyor soyut soyut. İnce anlatımlar bulup, donatasım geliyor. Zihinlerde, siluetini canlandırmadan; dokunan bir gölge misali, gözlerde somutlaşmayacak kadar özel. Düşümde gizemini koruduğum kayıp varoluşu, platonik yapıyı sağlamlaştırıyor. Bu yapıyı süslüyorum şimdi. Duru ve tertemizmişçesine. ne kadar naif bahsedesim geliyor bu adamdan. Ne şanslı olduğu düşüncesi geçiyor aklımdan, ne de güzel tebessüm ediyorum bir yandan. Bilebilse hayran kalırdı gözümdeki kendisine, belki biraz da gülümseyişime. 

An

Işıkların aydınlığını kesen, 
Perdelerin fonlarını yıkıyorum .
Dokun;
İçimde büyüttükçe, 
İlhamımı yüceltiyorum.
Anlık bir düş diyarı;
Yarınsız,
Keşifsiz.
Katıksız bir tadın simgesi misali.